We’ve updated our Terms of Use to reflect our new entity name and address. You can review the changes here.
We’ve updated our Terms of Use. You can review the changes here.

Rock Live at Cafe Santan

by Iordanis Sidiropoulos

supported by
/
1.
2.
Είναι η σιωπή μου κερί αναμένο Καίει μέσα σ'άδεια δωμάτια σκοτεινά Κι είναι η ψυχή μου ένα δάκρυ παγωμένο Καίει μες του δρόμου την άκρη, μα δε κυλά.. Νιώθω κρύο ξανά, χειμώνας θα 'ρθει Κι ο αέρας χτυπά ξανά τη σιωπή Ήσουν κι εσύ μία άδεια εικόνα Σαν ξημερώσει θα είσαι θολή Ήσουν στου ονείρου το νερό μια σταγόνα Θα μείνεις για πάντα στου νού μου τη φυλακή.. Νιώθω κρύο ξανά, χειμώνας θα 'ρθει Κι ο αέρας χτυπά ξανά τη σιωπή
3.
Εγνώρισα κάποια φορά σ’ ένα καράβι ξένο έναν πολύ παράξενον Εγγλέζο θερμαστή όπου δε μίλαγε ποτέ κι ούτε ποτέ είχε φίλους και μόνο πάντα εκάπνιζε μια πίπα σκαλιστή. Όλοι έλεγαν μια θλιβερή πως είχε ιστορία κι όσοι είχανε στο στόκολο με δαύτον εργαστεί έλεγαν ότι κάποτες, απ’ το λαιμό ως τα νύχια, είχε σε κάποιο μακρινό τόπο στιγματιστεί. Είχε στα μπράτσα του σταυρούς, σπαθιά ζωγραφισμένα, μια μπαλαρίνα στην κοιλιά, που εχόρευε γυμνή κι απά στο μέρος της καρδιάς στιγματισμένην είχε με στίγματ’ ανεξάλειπτα μιαν άγρια καλλονή... Κι έλεγαν ότι τη γυναίκα αυτή είχε αγαπήσει μ’ άγριαν αγάπη, ακράτητη, βαθιά κι αληθινή· κι αυτή πως τον απάτησε με κάποιο ναύτη Αράπη γιατί ήτανε μια αναίσθητη γυναίκα και κοινή. Τότε προσπάθησεν αυτός να διώξει από το νου του την ξωτική που αγάπησε, τόσο βαθιά, ομορφιά κι από κοντά του εξάλειψεν ό,τι δικό της είχε, έμεινεν όμως στης καρδιάς τη θέση η ζωγραφιά. Πολλές φορές στα σκοτεινά τον είδανε τα βράδια με βότανα το στήθος του να τρίβει, οι θερμαστές... Του κάκου· γνώριζεν αυτός καθώς το ξέρουμ’ όλοι ότι του Αννάμ τα στίγματα δε βγαίνουνε ποτές... Κάποια βραδιά ως περνούσαμε από το Bay of Bisky, μ’ ένα μικρό τον βρήκανε στα στήθια του σπαθί. Ο πλοίαρχος είπε: "θέλησε το στίγμα του να σβήσει" και διάταξε στη θάλασσα την κρύα να κηδευθεί.
4.
Φορούσε άσπρη καμπαρντίνα και βάδιζε στον κόσμο του κομμάτια έγινε η βιτρίνα που βρέθηκε στο δρόμο του Κόβει τη νύχτα η σειρήνα τα μπλόκα μπαίνουν στη σκηνή τον τύλιξαν στην καμπαρντίνα και τον αδειάσαν στο κελί. Μόνο η βροχή ξέρει μόνο η βροχή ξέρει και λέει τραγούδι βουβό Μόνο η βροχή κλαίει μόνο η βροχή κλαίει μ’ ένα τραγούδι μισό. Τη φυλακή δεν τη μπορούσε Θα φύγω είπε κι από δω η σήραγγα τον οδηγούσε απ’ έξω στο άπιαστο κενό. Αέρας μπαίνει στο κελί του ξυπνάει όλη η φρουρά στοίχημα βάλαν τη ζωή του μην τους ξεφύγει άλλη φορά. Γαλόνια χάσαν την τιμή τους κυκλώσαν όλη την Αθήνα με τη χαμένη υπόληψη τους να κυνηγάει μια άσπρη καμπαρντίνα. Μόνο η βροχή ξέρει μόνο η βροχή ξέρει και λέει τραγούδι βουβό Μόνο η βροχή κλαίει μόνο η βροχή κλαίει μ ένα τραγούδι μισό. Φορούσε άσπρη καμπαρντίνα και βάδιζε το δρόμο του οι σφαίρες βγήκαν απ’ τα σκίνα και χώθηκαν στον ώμο του έμεινε λίγο σαστισμένος μπερδεύτηκε το βήμα του σκέφτηκε’ είμαι σκοτωμένος και μπήκε μες στο μνήμα του. Ύστερα βγήκε ο δολοφόνος κρατώντας ένα δίκανο Δήλωσε: «Τι ωραίος φόνος και μ’ έλεγαν ανίκανο» Μόνο η βροχή ξέρει μόνο η βροχή ξέρει και λέει τραγούδι βουβό Μόνο η βροχή κλαίει μόνο η βροχή κλαίει μ’ ένα τραγούδι μισό...
5.
Ο χρόνος περνά και χάνεται μα κανένας δεν αλλάζει θα δείς σε οθόνες η ζωή σου θα γράφεται κι εσύ πάντα σιωπή Ζούσες μια ζωή στην ψευτιά μα το χρέος γράφεται και αργά η ζωή σου κυλά και το φως σου χάνεται Όλα θα πάρουν φωτιά δεν θα μείνει τίποτα σε μια οθόνη εικόνες κοιτάς ζώντας για ένα τίποτα στα κανάλια τη ζωή σου θα ακούς αργά να καταστρέφεται πέφτει ο ήλιος και μόνος κοιτάς τη μοίρα σου να φλέγεται Ο χρόνος περνά και χάνεται μα κανένας δεν αλλάζει θα δεις πιό φθηνά τη ζωή σου πουλάνε κι εσύ πάντα σιωπή Ζούσες μια ζωή σαν τυφλός σου κρύψανε τον ήλιο σου και αργά η ζωή σου κυλά σκιά μέσα στον ύπνο σου Όλα θα πάρουν φωτιά δεν θα μείνει τίποτα σε μια οθόνη εικόνες κοιτάς ζώντας για ένα τίποτα στα κανάλια τη ζωή σου θα ακούς αργά να καταστρέφεται πέφτει ο ήλιος και μόνος κοιτάς τη μοίρα σου να φλέγεται
6.
Μια παραξενη ηρεμία με τρομάζει Μοιάζει με βουβή ταινία Κ΄ένα νόημα που νόημα δε βγάζει Μες αυτή τη σιωπή Και εγω τρέμω σαν μικρό παιδί Μια παράξενη ειρωνία πως σου μοιάζει Μοιάζει με βουβή ταινία Και μια αγάπη όπου νόημα δε βγάζει Μες αυτή τη σιωπή Και εγω τρέμω σαν μικρό παιδί Ένα αστέρι λαμπερό σαν τη ματιά σου Σαν το είδα ένοιωσα ποιο μακρυά σου Το φως του χάθηκε μεμιάς λες κι ήταν ψέμα Το δάκρυ κύλισε ξανά σαν να ταν αίμα Και μες αυτή τη σκοτεινιά Εσύ χάνεσαι ξανά Μια παραξενη ηρεμία με τρομάζει Μοιάζει με βουβή ταινία Κ΄ένα νόημα που νόημα δε βγάζει Μες αυτή τη σιωπή Και εγω τρέμω σαν μικρό παιδί Μια παράξενη ηρεμία πως σου μοιάζει Μοιάζει με βουβή ταινία Και μια αγάπη όπου νόημα δε βγάζει Μες αυτή τη σιωπή Και εγω τρέμω σαν μικρό παιδί Πρίν το τέλος η γαληνη, βραδυάζει Πίσω απο σύννεφα η σελήνη Το φως της κρύβει από ψηλά Και μες αυτή τη σκοτεινιά Εσύ φεύγεις , χάνεσαι ξανά Στην ομίχλη του μυαλού μου το φως σβήνει Η ζωή μου νιώθω πίσω πως μ' αφήνει Και τα όνειρα κ οι άσκοπες εικόνες , Γίναν κλέφτες και προδώτες Και μες αυτή τη σκοτεινιά Εσύ χάνεσαι ξανά Ήταν το αστέρι λαμπερό σαν τη ματιά σου Σαν το είδα ένοιωσα ποιο μακρυά σου Το φως του χάθηκε μεμιάς λες κι ήταν ψέμα Το δάκρυ κύλισε ξανά σαν να ταν αίμα Και μες αυτή τη σκοτεινιά Εσύ χάνεσαι ξανά
7.
Απόψε κανει κρύο και έξω ρίχνει χιόνι Είναι η μοναξιά τόση που με αποτελειώνει Έξω στη σιωπή, πουθενά εσύ Κι εγώ στέκω εδώ μονάχος, σα χαμένο παιδί. Τρέχω να ξεφύγω από αναμνήσεις μακριά Όπου μες τη παγωνιά με κυνηγάνε, με κοιτάν από μακριά Όσα σκέφτομαι πονούν γιατί τώρα έχουν φύγει Πρόσωπα που χάθηκαν, και η ανάσα σου με πνίγει. Μα όσο τρεχω να κρυφτώ δε πηγαινω πουθενά Πίσω πάντα με γυρνούν σε μια σκοτεινή αγκαλιά Δεν μπορώ να τους κρυφτώ και η σκέψη μου πονά Κι όσο τρέχω να σωθώ δε πηγαίνω πουθενά, πουθενά... Φεύγουν , έρχονται, γυρνάν, σα καράβια στοιχειωμένα Που στο πέλαγο αρμενίζουν ψάχνοντας να βρούν στεριά Κι όταν κάποτε στεριώνουν , το μυαλό μου το στοιχειώνουν Και σαλπάρουνε ξανά, όταν αφήσουν συννεφιά. Μα όσο τρεχω να κρυφτώ δε πηγαινω πουθενά Πίσω πάντα με γυρνούν σε μια σκοτεινή αγκαλιά Δεν μπορώ να τους κρυφτώ και η σκέψη μου πονά Κι όσο τρέχω να σωθώ δε πηγαίνω πουθενά, πουθενά...
8.
Πίσω απ’ το φως της μουσικής που ταξιδεύεις είσαι ολόκληρη αργεντίνικο τανγκό Και μήτε στ’ όνειρό σου πια δε με γυρεύεις όπως παλιά μ’ ένα σκοπό χερουβικό Και για τον κόσμο που μισείς δεν είμαι άλλος Και για τον κόσμο που αγαπάς δεν είμαι αυτός άλλοι νομίζανε πως ήμουνα μεγάλος κι από σπουργίτι θα γινόμουνα αετός Μες τα νεκρά τα καφενεία ρίχνει χιόνι κι εγώ πενθώ την ερημιά ενός φιλιού που σαν το ρούχο η αγάπη μας παλιώνει κι είναι σαν ήχος χαλασμένου πιστολιού Και για τον κόσμο που μισείς δεν είμαι άλλος Και για τον κόσμο που αγαπάς δεν είμαι αυτός άλλοι νομίζανε πως ήμουνα μεγάλος κι από σπουργίτι θα γινόμουνα αετός Και για τον κόσμο που μισείς δεν είμαι άλλος Και για τον κόσμο που αγαπάς δεν είμαι αυτός άλλοι νομίζανε πως ήμουνα μεγάλος κι από σπουργίτι θα γινόμουνα αετός
9.
Πήρες και τους δρόμους, πας με τα φρικιά Και με εξοντώνεις ψυχολογικά Και άρχισες τα φεμινιστικά Ανεξαρτησία γύρευες κι εσύ Τρέχεις μ’ όποιον φτάνεις κι όποιον σου βρεθεί Γιατί να σ’ αγαπάω δηλαδή; Καταρρέω…κι άλλο πλέον δεν μπορώ Θα ερωτευτώ τον Παπαντρέο, τον Ποπάυ, τον Ζορρό Και δεν ξαναγαπάω θηλυκό Μ’ έναν κνίτη πρώτα, και μ’ έναν χριστιανό Μ’ έναν ξαναμμένο μωαμεθανό Και μ’ ένανε πρεζάκια παρδαλό Οι δικαιολογίες είναι περιττές Κι από εμπειρίες είχες αρκετές Ε, άιντε, ξεκαθάρισε τι θες Καταρρέω…το παρατραβάς Πως να αποφύγω το μοιραίο, έγινα και κερατάς Ελεύθερέ μου έρωτα πονάς Έγινε της μόδας ποιος θα σακατέψει ποιον Εποχή της ρόδας και των πυρηνικών Ε, κάθομαι τις τρώω το λοιπόν Ένας αλλά Λέων, κι όλοι εσείς τυριά Δε σηκώνω πλέον άλλη μαχαιριά Ρε, που την βρήκα τέτοια λεβεντιά! Καταρρέω κι άλλο πλέον δεν μπορώ Θα ερωτευτώ τον Παπαντρέο, τον Ποπάυ, τον Ζορρό Και δεν ξαναγαπάω θηλυκό
10.
Keep your eyes on the road, your hands upon the wheel Keep your eyes on the road, your hands upon the wheel Yeah, we're going to the Roadhouse We are going to have a real Good time Yeah, back at the Roadhouse they got some bungalows Yeah, back at the Roadhouse they got some bungalows And that's for the people Who like to go down slow Let it roll, baby, roll Let it roll, baby, roll Let it roll, baby, roll Let it roll, all night long You got to roll, roll, roll You got to thrill my soul, all right Roll, roll, roll, roll Thrill my soul You got to beep a gunk a chucha Honk konk konk You got to each you puna Each you bop a luba Each you all bump a kechonk Ease sum konk Yeah, ride Ashen lady, Ashen lady Give up your vows, give up your vows Save our city, save our city Right now Well, I woke up this morning, I got myself a beer Well, I woke up this morning, and I got myself a beer The future's uncertain, and the end is always near
11.
You need cooling Baby I'm not fooling I'm gonna send ya Back to schooling A-way down inside A-honey you need it I'm gonna give you my love I'm gonna give you my love Want to whole lotta love Want to whole lotta love Want to whole lotta love Want to whole lotta love You've been learning Um baby I been learning All them good times baby, baby I've been year-yearning A-way, way down inside A-honey you need-ah I'm gonna give you my love, ah I'm gonna give you my love, ah oh Whole lotta love Want to whole lotta love Want to whole lotta love Want to whole lotta love
12.
White man came across the sea He brought us pain and misery He killed our tribes, he killed our creed He took our game for his own need We fought him hard, we fought him well Out on the plains we gave him hell But many came, too much for Cree Oh will we ever be set free Riding through dustclouds and barren wastes Galloping hard on the plains Chasing the redskins back to their holes Fighting them at their own game Murder for freedom the stab in the back Woman and children, a cowards attack Run to the hills - run for your lives Run to the hills - run for your lives Soldier blue in the barren wastes Hunting and killing's a game Raping the woman and wasting the man "The only good injins are tame" Selling them whiskey and taking their gold Enslaving the young and destroying the old Run to the hills - run for your lives Run to the hills - run for your lives Run to the hills - run for your lives Run to the hills - run for your lives
13.
There is a house in New Orleans They call the rising sun And its been the ruins of many a poor boy And god I know Im one My mother was a taylor She sewed my new blue jeans My father was a gamblin?man Way down in New Orleans Now the only thing a gambler needs Is a suitcase and a trunk And the only time you keep him satisfied Is when hes all a drunk Oh mother tell your children Not to do what I have done Spend your life in sin and misery In the house of the rising sun I got one foot on the platform The other on a train And Im goin?back to New Orleans To swing that ball and chain Yeah, there is a house in New Orleans They call the rising sun And its been the ruins of many a poor boy And God I know Im one
14.
Εδώ στη γωνία που βρίσκομαι κανένας δε με ξέρει στάχτες τριγύρω μου παντού κι ο ήλιος να με καίει. Μέσα σε πρόσωπα πολλά ταυτότητα καμία, κάπου εδώ στο πουθενά θάβουν την ιστορία. Δεν ξέρεις, φίλε, πού πατάς και πού πηγαίνεις πάνω σε χώματα νεκρά πατρίδα μη γυρεύεις. Ο χρόνος, φίλε μου, κυλά σαν μια σταγόνα μοναχά και στην τυφλή σου τη ζωή το λίγο φως της κρατά. Στην άκρη εδώ του πουθενά πρόσωπα σε ξεχνάνε στην άκρη εδώ του πουθενά, φωνές που σου μιλάνε. Μαζί σου παίζουνε κρυφά, δεν ξέρω τιν ζητάνε στην άκρη εδώ του πουθενά, φωνές που σου μιλάνε.

about

DIGITAL ALBUM

Live Recording at Cafe Santan live stage, Volos city 21 April 2014/
Ζωντανή ηχογράφηση στη σκηνή του Cafe Santan στον Βόλο, 21 Απριλίου 2014

credits

released January 1, 2015

Dimitris Karadanas - Keyboards
Nikolas Tsiakaleas - Bass
Gianni Efstratiades - Drums
Panagiotis Deligiannes - Electric Guitar
Iordanis Sidiropoulos - Vocals, Guitars

license

all rights reserved

tags

If you like Iordanis Sidiropoulos, you may also like: